شگفتـــــــا وقتی کـــــه بــــود ، نمــــی دیدم وقتی می خــــوانــــد ، نمی شــنـــــیــــدم وقــــتــــی دیــــــدم ... کـــه نــــــبــــــود وقتی شنــــــــیـــدم ....که نــخــــوانـــــــد

 

ساحل آسوده گفت :

گرچه بسی زیستم ،

هیچ نه معلوم شد

آه که من کیستم .

موج ز خود رفته ای

تیز خرامید و گفت :

هستم اگر می روم

گر نروم نیستم.